kucuk burjuva

Sorun değildir ona
Kirlenen denizler ya da küresel ısınma,
O hep anını yaşar,
Carpe diem Küçük Burjuva..

Pahalıya patlar sana
İndirim beklemez Mango’da,
Kredi kartını limitsiz sever
Bizim Küçük Burjuva.

Yatağa aç girenler gelmez aklına
Göremez haritaya bakınca
Neresi gözyaşı neresi kavga
Tek bildiği yer Hayaller Ülkesi
Renkli rüyalar Küçük Burjuva!..

Mevsim bahar üç tane taze fidan Deniz gezmiş Yusuf arslan Hüseyin inan Fırtınalara kasırgalar eğilmeden direnerek Ciçek tohumlarını toprağa bırakarak Deniz gezmiş Yusuf arslan Hüseyin inan  Onlar seviyordu yurdunu vatanını Gayeleri özgürce insanca yaşamaktı Tam bağımsız demokratik vatan için Faşizim’me emperyalizme karşı savaşmaktı Deniz gezmiş Yusuf arslan Hüseyin inan Onları asanlar öldüklerini sandılar Birer bilge tohumlarıydılar toprağa ekildiler Filizlenip topraktan çıktılar bire milyon verdiler Darağacına bile gülerek ipe gittiler Deniz gezmiş Yusuf arslan Hüseyin inan Ey yasa bürünmüş altı mayıs sabahı Mevsim bahar nedir senin kör inadın Acımadan darağacına çektin üç fidanı Unutmayacak tarih hiçbir zaman bu anı Deniz gezmişi Yusuf arslanı Hüseyin inanı Onlar kahramandılar yurdunu sevdi ölümü hiçe saydılar Emperyalizme karşı faşizime karşı yigitçe direndile Tüm gençlikle istanbulda altıncı filoya kök söktürdüler İşbirlikçi uşaklar faşistler bunlar hain diye damga vurdular Deniz gezmiş Yusuf arslan Hüseyin inan Yakalandılar Sivas Gemerek,te verilmişti ferman Dalgalandı kabardı deniz göklere kükredi arslan Darağacındaki ipi kravat gibi taktı boynuna inan Ne kaçtılar nede korktular vatan için dar ağacında üç can Deniz gezmiş Yusuf arslan Hüseyin inan

Sivas'ta bakardı güneşe, Kayseride sayardı yıldızları. Korkmazdı Bizim Deniz.. Cesurdu. Sinesinde kurşun yarası, Elinde cigarası.  Bir gün vurdular prangayı.. Hapsettiler koğuşlara. Eziyetlerden geçti, Kapatıldı karanlığa. Oysa aydınlıktı düşünceleri, Devrim yolunda.. Memleket uğruna. Ağlamazdı Bizim Deniz. Korkmazdı. Karanlık bir gecede astılar Deniz'i İdam sehpasına çıkarken bile metindi. Üstelik daha gençti, ensizdi. Başı dik ağır ağır yürüdü ipe Ve son nefesinde bile haykırdı gerçeği. Herkez bilir ki korkmadı Deniz, Elleri titremedi. Arz ederim ki yoktu dünyada eşi. O ki ihtilalci yenilikçi, bilirkişi! .

TUTUKLU Birden Kurşun yemiş gibi susar Gözbebeklerime karşı Susar da Açılıp yol verir şehir Sade radyolarda bir gamlı hava "Elaziz uzun çarşı" Firarda gözüm yok Namussuzum yok Yok pişmanlık bir halim Yaslanıp Bir cigara yakmak isterim Dumanı cevahir değer Mağlup mu desem mahcup mu Ama ikisi de değil Ben garip sen güzel Dünya umutlu Öyle bir tuhafım bu akşamüstü Sevgilim Canavar götürür gibi İki yanım İki süngü     Ahmed ARİF 1951 Ankara Cezaevi

HASRETİNDEN PRANGALAR ESKİTTİM  Seni, anlatabilmek seni. İyi çocuklara, kahramanlara. Seni anlatabilmek seni, Namussuza, halden bilmeze, Kahpe yalana. Ard- arda kaç zemheri, Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu. Dışarda gürül- gürül akan bir dünya... Bir ben uyumadım, Kaç leylim bahar, Hasretinden prangalar eskittim. Saçlarına kan gülleri takayım, Bir o yana Bir bu yana... Seni bağırabilsem seni, Dipsiz kuyulara, Akan yıldıza, Bir kibrit çöpüne varana, Okyanusun en ıssız dalgasına Düşmüş bir kibrit çöpüne. Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin, Yitirmiş öpücükleri, Payı yok, apansız inen akşamlardan, Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene, Seni anlatabilsem seni... Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır Üşüyorum, kapama gözlerini...

 

Alıp başını gitmek istersin.
Bilmediğin, bilinmediğin,
Çözmediğin, çözülmediğin bir denkleme.
Biraz ürkek düşünürsün.
Biraz kekeme....


' Üstüme gelme hayat!
Bundan sana ne...? ! '

Kekemeliğin korkularındandır.
Giderken bile; gidene değil de
Geride kalana aklın takılır.




Bir yanına yatarsın ' git.. ' der
bir yanın ' kalmalısın... '
Geceleri hep uykusuz kalırsın...
Ayağına pranga olur tüm düşündüklerin.
Gitmeden daha
Sen; gider gider gelirsin...

' Üstüme gelme hayat....
beni bilirsin....'


,

Kaldığın bu yerde
Harcadığın yılların gelir aklına
Bir bir sayarsın,
Toplarsın, çarparsın,
Böler, çıkarırsın.
Bakkal defteri kadar kalın
Bakkal defteri kadar karmaşa... Farkedersin i hayatı
Arka sokaklarda dolanarak yaşarsın.
Kabarmış hesabından kaçarsın.




Üstüme gelme hayat...!
Daha neyi alacaksın..? ! '

Hep sevmişsindir aslında.
Hep ama hep sevmişsindir.
Birini sevmişsindir sonra.
Sonra birini daha...
Birini daha...
Daha....! ?
Her gelip geçen gemiye aşık olmuşsundur
Gemiler gitmiş
Sen yorulmuşsundur.

' Üstüme gelme hayat....!
Gemi olmuşmusundur..? '




Kocaman bir mahalleden
Daracık bir sokağa.
Sokaktan ufacık bir eve
Evden odaya....
kurtulmak ister gibi
kapatmışsındır kalabalıklara kendini.
Gitgide yanlız kalmışsındır.
Yalın yaşanan gecelerde
Gitmekle kalmak arasında dolanırken
Beynine bir silah gibi dayamışsındır korkularını.
Yalnız...Korkak...Kekeme....

!..Üstüme gelme hayat..!
!..Kıyarım kendime..! ............................


     DEVRIM